Specyficzne zmiany chorobowe pojawiające się na skórze mogą być oznaką łuszczycy. Potrzebna jest kompleksowa diagnostyka, która będzie potwierdzeniem tej choroby przewlekłej i zapalnej. Wśród najczęstszych przyczyn wymienia się uwarunkowania genetyczne. Co jeszcze trzeba wiedzieć o tej chorobie?

Ogólnie o łuszczycy

Łuszczyca jest chorobą, która atakuje określone miejsca. Zalicza się do nich: owłosioną skórę głowy, łokcie, kolana, większą powierzchnię skóry chorego. Niekiedy widoczna jest ona również pod paznokciami. Jednak w tym miejscu towarzyszy ona innym zmianom, jakie są w okolicy. Uwaga! Nie jest to choroba zakaźna, więc nie trzeba obawiać się kontaktu z osobami chorymi.

Wyróżnia się dwa typy łuszczycy:

  • I – choroba ujawnia się przed 40 rokiem życia,
  • II – choroba rozpoczyna się pomiędzy 50 a 70 rokiem życia.

Przyczyny występowania łuszczycy

Pomimo, że medycyna jest na bardzo zaawansowanym poziomie, do dzisiaj nie wyjaśniono dlaczego łuszczyca atakuje konkretne organizmy ludzkie. Wśród najczęstszych przyczyn wymienia się:

  • podłoże genetyczne – choroba dziedziczona jest pomiędzy konkretnymi członkami rodziny, chociaż nie musi być to w pierwszej linii,
  • podłoże immunologiczne,
  • przyczyny środowiskowe – m.in. przebyte choroby, palenie papierosów, stres i urazy w przeszłości, itd.

Objawy łuszczycy

Osoby, które na swoim ciele zauważą grudkę o zabarwieniu czerwonobrunatnym, powinny jak najszybciej udać się do lekarza, w celu wystawienia diagnozy i podjęcia kompleksowego leczenia. Po pomoc można zwrócić się m.in. do High-Med – przychodni medycznej, specjalizującej się w leczeniu takich przypadków (https://high-med.pl/dermatologia/). Ważne jest to, aby zwrócić się po pomoc do wybitnych specjalistów z zakresu dermatologii.

Tego typu grudki, których wielkość nie przekracza 2 cm, zalicza się do grupy wczesnych zmian. Łuszczycy towarzyszy także tzw. objaw Auspitza. Mowa tu o wrażliwości skóry. Po jej potarciu, dochodzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych. Pojawiają się w tym miejscu kropelkowate wykwity.

Wśród innych, charakterystycznych objawów wymienić można:

  • objaw Kobnera – pojawia się w momencie, kiedy mówi się o aktywnej postaci łuszczycy. Po zadrapaniu lub cięciu chirurgicznym wychodzą nowe zmiany chorobowe na skórze.
  • objaw naparstkowy – na płytce paznokcia pojawiają się charakterystyczne zagłębienia,
  • objaw plamy olejowej – na płytce paznokcia pojawiają się żółte przebarwienia,
  • korona łuszczycowa – pojawia się poniżej linii włosów.

Jak leczy się łuszczycę?

Skoro diagnoza została postawiona, czas na leczenie łuszczycy. Jak ono przebiega?

Wszystko tak naprawdę uzależnione jest od tego, z jakim rodzajem łuszczycy ma się do czynienia. W lekkich przypadkach mowa jest o leczeniu miejscowym, które może obejmować podanie preparatów keratolitycznych (kwas salicylowy i mocznik). Dzięki nim dochodzi do zmniejszenia ilości łusek. Lekarze często przepisują cygnolinę, która stosowana jest we wzrastających stężeniach od 0,1 do 2-3 procent. Do wyboru są również pochodne witaminy D, jakie wykazują się niezwykłą skutecznością w leczeniu lekkich przypadków. Przepisane mogą zostać również inhibitory kalcyneuryny, czyli maści, jakie należy stosować w obrębie twarzy.

Co na leczenie, w przypadku zaawansowanych postaci łuszczycy? Zapewnianie jest leczenie ogólne, jakie obejmuje:

  • fototerapia – ciało wystawione jest na działanie specjalnych urządzeń, jakie emituje światło UV,
  • fotochemioterapia – promienie UV i lek światłouwrażliwiający, ten sposób leczenia polecany jest dla pacjentów, którzy nie reagują na leczenie miejscowe,
  • lek cytostatyczny- aby mógł on jednak zostać podany, potrzebne są kompleksowe badania, na jakie kieruje lekarz prowadzący,
  • silny lek immunosupresyjny – polecany dla pacjentów, którzy mają do czynienia z silną postacią łuszczycy.

Coraz częściej stosuje się także leki biologiczne wśród pacjentów z wysoce zaawansowaną łuszczycą. Oto nowa grupa produktów, jakie mają poradzić sobie z leczeniem łuszczycy, które od niedawna dopiero dostępne są na rynku.